سه استاد بر قله علوم انسانی

سالها بود که اهل علم و نظر منتظر لحظه ای بودند که مردان سیاست از فیلسوف سیاسی ایران، دکتر جواد طباطبایی، تقدیر به عمل آورند و امسال همگی آن قدر خوش بخت بودیم که همای سعادت بر شانه علوم انسانی نشست و از بزرگ اندیشمند ایرانشهر تقدیر شد. طباطبایی که به دلایلی سالها از محیط دانشگاهی کنار گذاشته شد، و به همین دلیل بسیاری از طالبان حقیقت سرگشته چشمه معرفت تشنه جرعه ای از زلال علم او بودند، اکنون از سوی عالیترین مقامات علمی کشور تقدیرنامه دریافت کرده و به نوعی از او دلجویی شد. اما این جایزه اهمیت دیگری نیز دارد، چه اهل سیاست دغدغه فیلسوف را دریافته و می دانند آنچه او و مکتب او قصد بیان عیان دارد، حراست و پاسداری از ایران زمین و فرهنگ و تاریخ آن است، امری که در فضای امروز سیاست منطقه با وجود دشمنان متعدد، گریزناپذیر است. دست سیاست، دست علم را فشرد و از او برای این دغدغه و مساله سپاسگزاری کرد، امری حاکی از توجه دوباره به علوم انسانی به عنوان پایه تمام بحث های اجتماعی و سیاسی جامعه. اگر می خواهیم ایران از مشکلات گوناگون رهایی یابد، بایستی با توجه به سنت و فرهنگ خویش، علوم انسانی را پی ریزی کنیم و ارج نهیم و آن را از فضای نظر به وادی عمل کشانیم.
بی شک جواد طباطبایی، که بزرگ ترین و مهم ترین متفکر و فیلسوف ایران است، با آن دستگاه فکری و فلسفی منظم خود، راهگشای اهل علم برای حل مساله ایران هست. هنگامی که این فرخنده خبر به گوش اهل نظر رسید، همگی شادکام از افتخاری شدیم که نصیب کل علوم انسانی گشت. اما این افتخار و شادکامی تنها از سوی طباطبایی نبود، دو استاد مسلم تاریخ، از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران، آقایان دکتر محمد باقر وثوقی و منصور صفت گل نیز برای یکی از ارزنده ترین آثار تاریخ نگاری معاصر یعنی اطلس بنادر و دریانوردی ایران در بخش تاریخ و جغرافیا برنده رتبه اول شدند. من آن قدر خوش سعادت بودم که محضر هر دو استاد را چهار سال درک کنم و می دانم که راهی که طباطبایی از مسیر فلسفه پیمود را ایشان از طریق تاریخ طی کردند. دکتر صفت گل بعنوان برجسته ترین متخصص تاریخ صفویه و تاریخ نگاری در ایران و دکتر وثوقی استاد اعظم تاریخ میانه و خلیج فارس هر دو دغدغه و مساله ایران دارند و نزدیکی افکار میان آنها و طباطبایی وجود دارد. الحق چه جشنواره ای بود فارابی امسال! سه استاد بر قله علوم انسانی خوش درخشیدند، استادانی که باید آنان را سرلوحه کار علمی خویش قرار دهیم و زهی سعادت که این کمینه از دریای بی پایاب علم سه استاد جرعه ای گوارا نوشیده است.