نظر سنجی شبکه مورخان درباره تشکیل فراکسیون ترک زبانان در مجلس

بسمه تعالی
به تازگی نامه ای از سوی دو تن از پژوهشگران تاریخ خطاب به ریاست مجلس شورای اسلامی تهیه شده است که ضمن دعوت از تاریخ دانان و تاریخ پژوهان سراسر کشور به امضای نامه؛ مراتب اعتراض نسبت به تلاش عده ای از نمایندگان برای تشکیل "فراکسیون ترک زبانان" اعلام و درباره عواقب سوء چنین اقداماتی هشدار داده شده است.
موافقان این نامه معتقدند تشکیل فراکسیونهای قومی در "مجلس ملی" در نهایت باعث تضعیف وحدت ملی و تقویت گرایشها و جریانهای واگرا خواهد شد؛ ضمن اینکه چنین تشکل هایی همواره منافع قومی و محلی را بر منافع ملی ترجیح خواهند داد و به جای تلاش برای رفع محرومیت و توسعه در سراسر کشور، بیش و پیش از هرچیز در اندیشه اعمال نفوذ و فشار برای جذب اعتبار و افزایش سهم از قدرت و ... خواهند بود.
در مقابل مخالفان این نامه اعتقاد دارند موضوع واگرایی قومی بیش تر از آنچه که واقعا هست، محصول تصویرسازی، تبلیغات و هراس افکنی های رسانه ای است. از طرفی کانون های فرامرزی به تبلیغات شدید مشغولند و توانشان را به مراتب بیش از آنچه که هست نشان می دهند و در مقابل کسانی هم هستند که با تشکیل گروهها و دستجاتی در نقش نیروهای فشار ظاهر می شوند و با ارسال یادداشت های فله ای برای مطبوعات و جوسازی در رسانه هایی چون فیس بوک ، تلگرام و ... به این هراس افکنی ها دامن می زنند.
هراس افکنی این که در نهایت کارکردی جز تضییع حقوق و گسترش نارضایتی ها در میان اقوام نخواهد داشت و این افراد چه مسوولیتش را بپذیرند یا نه، در حال ریختن آب به آسیاب بدخواهان و دشمنان برون مرزی هستند.
مخالفین استدلال می کنند که همین الان هم در مجلس شورای اسلامی (و مطابق قانون اساسی) برای پاره ای از اقلیت های مذهبی امتیاز ویژه ای (اختصاص نماینده/وکیل ویژه) به رسمیت شناخته شده است و قاعدتا نمی توان سایرین را از استفاده از حقوق مشابه محروم کرد. از طرف دیگر در هر شهر و استانی شاهد تجمعات و برپایی هیات ها، مساجد، بازارها، محلات و گعده های قومیتی هستیم و تاکنون ایرانیها بابت این موارد احساس خطری نکرده اند. جنس تشکیل فراکسیونهای قومیتی در مجلس هم خیلی متفاوت از وجود و حضور چنین جوامعی در جامعه بزرگتر و مادر نیست.
همچنین به فرض پذیرش واقعی بودن تمایلات و گرایش های واگرایانه، بهتر آنست مدیریت این جریانها و حوادث آینده در دست نیروهای وفادار و ایران دوست بماند و "مرجعیت" نیروهای معتقد و پایبند به اصل حاکمیت ملی و محوریت زبان فارسی در مقام زبان مشترک و تاریخی ایرانیان حفظ و تقویت شود؛ زیرا پاک کردن صورت مساله و انکار "مساله شدن اقوام" نه تنها کمکی به حل مساله نخواهد کرد بلکه مدیریت حوادث را به دست جریانهای فرامرزی و بدخواهی سپرد که با تبلیغات فراوان حول بی تفاوتی مرکز نشینان نسبت به حقوق و خواسته های اقوام، سطح و نوع خواستها را دچار تغییرات کلی کنند.
با این مقدمه؛ سایت مورخان در پی انجام یک نظر سنجی در میان جامعه تاریخ خوانان و تاریخ پژوهان ایرانی است تا مشخص شود دانش آموختگان ایرانی تاریخ تا چه اندازه با محتوا و مقصود این نامه موافقت دارند. از مراجعین و مخاطبان محترم دعوت می شود با شرکت در این نظر سنجی ما را یاری فرمایید. لازم به یادآوریست که هویت شرکت کنندگان در نظرسنجی مشخص نمی شود.
با تشکر
شورای نویسندگان شبکه مورخان